Tweede verblijf

Als tweede verblijf wordt beschouwd elke private woongelegenheid die niet het hoofdverblijf is van de zakelijk gerechtigde of de huurder, maar die op elk moment door hem kan worden bewoond, ongeacht het feit of het gaat om landhuizen, bungalows, appartementen, grote of kleine weekendhuizen of buitengoederen, optrekjes, chalets en alle andere vaste woongelegenheden, met inbegrip van de chalets gelijkgesteld aan caravans die al of niet ingeschreven zijn in de kadastrale legger.

Wat wordt niet beschouwd als tweede verblijf?

Als tweede verblijf worden niet beschouwd:

het gebouw uitsluitend bestemd voor het uitoefenen van een beroepsactiviteit en waarvoor de gemeentebelasting op bedrijfsruimten is verschuldigd;
tenten en woonaanhangwagens;
verplaatsbare caravans, tenzij deze tenminste zes maanden van het aanslagjaar opgesteld blijven om als woongelegenheid aangewend te worden;
elke woongelegenheid in beheer van de sociale huisvestingsmaatschappij, het sociaal verhuurkantoor, het OCMW, de gemeente en het autonoom gemeentebedrijf.
De leegstaande woongelegenheid waarvan het bewijs voorgelegd wordt dat zij in de loop van het aan het aanslagjaar voorafgaande kalenderjaar niet als tweede verblijf werd aangewend.

Belastingaangifte tweede verblijf

De belastingplichtigen moeten uiterlijk op 31 januari van het belastingjaar bij het gemeentebestuur aangifte doen van elk tweede verblijf dat zij in de gemeente bezitten door middel van de formulieren waarvan het model door het college van burgemeester en schepenen werd vastgesteld.

Belastingreglement tweede verblijven.pdf

blanco aangifteformulier2019.docx